Blog Rik Jacobs ‘Uitstel van executie’

De hoogte van de verkoopprijzen nodigt uit tot het aangaan van torenhoge schulden. En dan niet alleen bij de bank. Voorschotjes op erfenissen, toekomstige verdiensten als onderpand of gewoon – of beter gezegd: ongewoon – risicodragend. Dat ziet deze notaris met lede ogen aan, ook al is het niet mijn taak hier iets van te vinden.

De koper onderzoekt zijn of haar woonwensen, de notaris rechercheert naar beslagen of belangen omtrent het onderpand, de bank toetst de rentabiliteit van de transactie. Als alles klopt, komt dat samen in een notariële akte. Een bezegeling van de onderlinge afspraak over rente, onderpand en aflossing. Eén van de belangrijkste handtekeningen in een mensenleven en gevoelsmatig ondergeschikt aan het belang van de eigendomsakte, die veelal gelijktijdig passeert. Terwijl in de hypotheekakte gemaakte afspraken bekrachtigd worden, die de eigendomsakte waardeloos maken als ze niet worden nagekomen! De pandgever kan in zo’n geval niet anders dan zijn recht van onderpand uit te oefenen en de boel verkopen. En in het alleruiterste geval door de notaris laten veilen. Want de kopers staan nu nog in de rij om te overbieden, maar wanneer keert de wal het schip en komen leningen onder water te staan? Dit zijn de schrijnende gevallen van de notarispraktijk, waar ik persoonlijk maar niet aan kan en wil wennen.

De notaris bemoeit zich graag met alle facetten van een mensenleven. Maar als mijn beroepsgroep bij een woningveiling betrokken raakt, is het vaak te laat om de spelregels aan te passen. Elke gemiste betaling aan de uitlener is een verontrustend signaal, met maar één uitweg: praten. En wel meteen! Samen naar een oplossing zoeken, die veelal ligt in het versoepelen van de afspraken. Dat is geen gezichtsverlies, maar juist krachtsvertoon.