Een notaris werkt met en voor mensen

Notaris Vincent Bos (65) gaat op 30 juni met pensioen. Volkan Dogan (33), nu kandidaat-notaris, volgt hem per 1 juli op. Sinds mei bezoeken zij samen hun klanten om Volkan bij hen te introduceren. Het voornemen is dat hij in juli de notariële eed aflegt die officieel hoort bij het ambt van notaris. In een interview vertellen Vincent en Volkan over hun loopbaan en hoe het is om notaris te zijn.

Vincent studeerde rechten aan de Universiteit van Amsterdam. Hij wist niet wat hij na zijn vwo wilde gaan doen. ‘Doe maar rechten, daar kun je alle kanten mee op’, zei z’n vader. Gaandeweg ontdekte hij dat hij privaatrecht leuk vond, en hij sloot zich aan bij de notariële rechtenstudenten. In 1982, binnen vijf jaar, studeerde hij af. Na werkzaamheden bij een notariskantoor in Hilversum, en daarna Sassenheim, begon hij in 1986 bij Zaannotarissen.

‘Wat ik interessant vind aan dit werk? De mensen die je ontmoet. Iedereen heeft z’n eigen problemen, je helpt om die problemen in juridische zin op te lossen. Dat vind ik mooi. Soms kunnen mensen lastig zijn, als iemand bijvoorbeeld je deskundigheid niet accepteert.’ Vincent vertelt dat hij vooral heeft leren luisteren tijdens zijn werk als notaris. ‘Voor mij van belang, want ik praat zelf graag. Gaandeweg leer je jezelf kennen, andere mensen confronteren je daarmee en dan kun je daar iets aan doen. Ik ging dus leren m’n mond houden.’ Hij merkt de laatste jaren dat leeftijd en energie een rol gaan spelen. ‘En ik ben niet iemand die iets half doet, ik ga er helemaal voor. Toen ik 65 werd zei mijn vrouw: ‘Als je net als je vader op 75-jarige leeftijd sterft, heb je nog tien jaar. Dus moet je nu stoppen.’ Ze heeft gelijk, dan kunnen we er samen nog wat jaartjes van maken.’ Hij wil zijn werkzaamheden goed achterlaten. ‘Werk dat ik naar eer en geweten heb gedaan. Tevreden klanten, en een opvolger die zonder problemen verder kan. En een goed kantoor, deskundige collega’s die met elkaar ambtelijke werkzaamheden aanpakken op een integere manier.’ Het vieren van zijn afscheid start op zijn laatste werkdag in de Doopsgezinde Vermaning aan de Zaanbocht in Wormerveer. ‘Daar introduceer ik dan officieel Volkan als opvolger.’ Vincent heeft in al die jaren als notaris veel meegemaakt, moeilijke en mooie tijden. ‘Ik hoop dat Zaannotarissen nog jarenlang op een goede manier dit mooie vak voor de mensen in de Zaanstreek kan uitoefenen. ‘

‘Ik ga er helemaal voor’

‘Ik wilde arts worden,’ vertelt Volkan, ‘dus medicijnen studeren. Maar ik ontdekte in mijn eindexamenjaar dat ik niet tegen lichamelijk leed en bloed kan.’ Hij is geboren en getogen in Twente en deed daar het vwo. ‘Een vriendin van me studeerde rechten en liet me zien wat je daarmee voor bijdragen kan leveren in de maatschappij. Dus ging ik de algemene opleiding Nederlands recht doen aan de Rijksuniversiteit Groningen. Ik ging met mijn ouders mee naar een notaris voor een hypotheek. Dat maakte indruk op me, het gaf me zo’n vertrouwd beeld: dit past bij mij.‘

Hij werkte eerst op een kantoor in Amsterdam en, om precies te zijn, vanaf 16-6-2016 bij Zaannotarissen. ‘Ik vind het mooi in de Zaanstreek, en ik hou van de nuchterheid van de mensen, dat sterk overeen komt met de Twentenaren. Hier voel ik me thuis en ik ben oprecht trots dat ik in de Zaanstreek werk en woon.’ Volkan heeft van nature een sterk rechtvaardigheidsgevoel. ‘Daarom past dit werk bij me. Ik vind het belangrijk om op een bescheiden en betrouwbare wijze iets te betekenen voor mensen, en zo als notariskantoor van betekenis te zijn in de maatschappij. Je kunt bijvoorbeeld met de juiste aktes problemen in situaties voorkomen. Het is een eer om dit te mogen doen.’

Ook Volkan houdt van de sociale interactie met mensen. ‘Interessant om gebeurtenissen van mensen in hun leven te volgen, het kopen van een huis, scheiden, een testament. Bij een erfenis bijvoorbeeld hoort een geschiedenis van een mens. Het gaat in dit werk altijd over gebeurtenissen waar veel emoties bij spelen. Het is veel puzzelen, papier- en dossierwerk, mooi als dan het gezicht dat daarbij hoort aan tafel zit. Het geeft een flink gevoel van voldoening als je door goed doorvragen en als de klant de juiste informatie geeft een optimaal advies op maat kunt geven.’ Voor de komende tijd wil Volkan zijn drijfveer en passie inzetten om zich persoonlijk verder te ontwikkelen in het ondernemerschap. ‘Dat was helaas geen onderdeel van de opleidingen, maar hoort wel bij dit werk. Inhoudelijk zal het werk niet veel veranderen. Mijn positie van nu, als toegevoegd notaris, is een mooie tussenstap naar de rol van notaris.’‘

‘Een eer om dit te doen in de maatschappij’

Straks werken ze dus niet meer samen. Vincent wenst Volkan vooral en nadrukkelijk veel gezondheid toe. ‘Anders hou je het niet vol’, weet hij. ‘Van een goede gezondheid hangt alles af in het leven. Een gezonde balans tussen privé en werk is ook belangrijk. Dat zie ik Volkan wel doen.’ Volkan wenst Vincent voor de toekomst natuurlijk ook een goede gezondheid toe. Ook hoopt hij dat Vincent iets vindt waar hij met ziel en bevlogenheid zijn tijd aan kan besteden. ‘Want hij valt van een bijzonder druk leven in een ruime stilte.’