Blog Rik Jacobs ‘Nuchter’

Het zijn harde tijden. Voor ondernemers. Voor particulieren. Politici hebben het ook niet gemakkelijk. Zelfs onze koninklijke familie lijdt. Een oorlog woedt te dichtbij om de andere kant op te kijken. En als dat toch lukt, kijk je de degeneratie van onze welvaart in het gezicht. Verre vliegreizen veranderen van statussymbool naar ietwat ongemakkelijk gespreksonderwerp. Is er een extra kamer of lege zolder, waarom zijn daar dan geen vluchtelingen ondergebracht? Onderwijl draaien we de thermostaat naar standje dikke trui met geitenwollen sokken. En nemen we elkaar steeds fanatieker de maat.

Hallo! Zijn we er nog? Is onze samenleving echt zo veranderd? Sjezen we met z’n allen naar een maatschappij waarin terreur en overheid elkaar uit balans proberen te brengen? Welnee! We vergeten alleen nog wel eens kudos uit te delen voor alles wat wél goed geregeld is en smetteloos verloopt. Luisteren misschien te veel en te vaak naar mensen die liever een koe in de kont kijken dan recht in de bek. De media beschikt in ieder geval over een onuitputtelijke bron van hartstikke slimme mensen, die precies weten hoe het níet had gemoeten. Weliswaar met de kennis van nu, maar dat terzijde.
Misschien is de tijd van groot, groter, grootst, ver, verder, verst, meer, nog meer en nog veel meer inderdaad voorbij aan het gaan. Realiseren we ons steeds vaker dat vooruitgang niet zonder consequenties blijft. Beseffen we langzamerhand dat toch niet alles maakbaar is. En kunnen we ons richten op wat belangrijk is in het leven. In élk mensenleven. Liefde, gezondheid, gezin. Een betaalbaar dak boven het hoofd. Die warme deken over ons heen. Andijviestamppot in de zomer en boerenkool als de nachtvorst eroverheen geweest is. Met bieten, uien en aardappelen is prima te shinen op instagram, influence daar maar eens overheen.
Laten we, voordat de winter als een deken over ons heen valt, eens wat vaker stilstaan bij wat we allemaal wél kunnen. Hard werken bijvoorbeeld. Opkijken als de volgende ramp wordt afgekondigd, het slechte nieuws afschudden en weer door. Iedere ondernemer wordt geconfronteerd met tekorten en prijsstijgingen, heeft geschikte huisvesting en kundig personeel nodig. Tijdens crises wordt het onderscheid gemaakt wie het tij mee heeft en wie een orkaan moet trotseren. Tot de wind weer uit een andere hoek gaat waaien. Zo gaat het al eeuwen.

Misschien zitten we komende winteravonden wel met zelfgebreide mutsen op rond die ene straalkachel die nog aan mag. Doen we bordspelletjes en drinken we warme bouillon, getrokken uit onze eigen kruidentuintjes. Eten we geen vlees meer, zijn koffie, thee en warme chocolademelk iets uit het verleden, toen er nog over de wereld gevlogen werd. Doen we suiker in de ban en kan er alleen nog een stukje wortel of ingemaakte appelmoes vanaf. Wat denkt u? Ik denk het niet. En echt niet alleen omdat ik een ras-optimist ben. Ik ben ervan overtuigd dat we naast hard werken nog iets heel goed kunnen en dat is inleveren. Televisie uit en het scrabblebord op tafel. Hoeveel woordwaarde heeft ‘tevreden’?

Hartelijke groet,

Mr. Jacobs VMN
r.jacobs@zaannotarissen.nl